دسته: نمونه مداخل

  کاربرد قرآن در شعر معاصر فارسی به صورت بهره‌گیری از اسلوب بلاغی و عروضی، تلمیح یا اشاره به قصص و مفاهیم قرآنی است. مانند برخی از اشعار اعتصامی، نیما، شاملو، شهریار، فرخزاد، سپهری، موسوی گرمارودی، بهبهانی، اخوان ثالث، قیصر امین‌پور، شفیعی کدکنی، عزیزی، صفارزاده، ابتهاج و علی معلم. پروین اعتصامی ای خوش از تن کوچ […]

نشانه انقطاع و جدایی سخنی از سخن دیگر. اصل این واژه أوَیَة می‌باشد و نسبت آن أوَویّ است. برخی نیز چون سیبویه اصل آن را أیَیـَة بر وزن فَعَلَـة می‌دانند، اما کسائی می‌گوید اصل و صورت کامل آن آیِیـَة بر وزن فاعِلة می‌باشد که حرف دوم یا آخر آن به تخفیف حذف شده است. برخی […]

اعلام وقت نماز. اذان از ماده «أ- ذ- ن» به معناى اعلام کردن اسم مصدر است که قائم‏مقام ایذان مى‏شود؛ (لسان العرب، 13، 9). راغب اصفهانی می‌گوید: اُذُن و اذان آنچه شنیده شود و از آن به علم تعبیر می‌کنند، زیرا هر علمی با شنیدن و گوش دادن آغاز می‌شود. آنچه که با شنیدن ندا حاصل می‌شود […]

مهم‌ترین متن اخلاقی مبتنی بر فلسفه در زبان فارسی. اخلاق یکی از شاخه‌‌های مهم فلسفه است. سقراط، افلاطون و ارسطو سه تن از بزرگ‌‌ترین نظریه‌‌پردازان اخلاقی شمرده می‌‌شوند که آراء و اندیشه‌‌های آنان در بین نظریه‌‌پردازان اخلاقی بعد از پیدایش اسلام و در سرزمین‌های اسلامی بویژه در ایران مورد قبول واقع شده است. در ایران […]

اتفاق و همبستگی اجتماعی. اتحاد در لغت به معنی اتفاق و همبستگی در بُعد اجتماعی است که البته در فلسفه و عرفان معنی و مفهوم دیگری دارد. نقطه مقابل آن «تفرقه» است. واژه «اعتصام» از «عَصم» به معنی چنگ زدن و در اصل به معنی امتناع از تفرقه است: {وَٱعۡتَصِمُواْ بِحَبۡلِ ٱللَّهِ جَمِيعٗا وَلَا تَفَرَّقُواْ}، […]